ΗΛΙΟΣ

Ο βασιλιάς των Θεών

Μέρος β΄

Της Dimitra Papanastasopoulou

Σύμφωνα με τον Ησίοδο, γονείς του Ήλιου ήταν οι Τιτάνες Υπερίων και Θεία, αδέλφια και συνάμα σύζυγοι. Ο Όμηρος φαίνεται να συμφωνεί ως προς τον πατέρα, ενώ μας λέει ότι μητέρα του Ήλιου ήταν η Ευρυφάεσσα, αν και κάνει φανερό ότι δεν εννοεί κάποια άλλη, αλλά την ίδια τη Θεία με διαφορετικό όνομα. Τόσο στην Ιλιάδα όσο και στην Οδύσσεια μας κάνει εντύπωση η ταύτιση του Υπερίωνα με τον Ήλιο σε ένα και το αυτό πρόσωπο.

Σύζυγος του Ήλιου φέρεται ή η Σελήνη που ήταν αδελφή του ή η Ωκεανίδα Πέρση ή Περσηίδα ή ακόμη και η Πασιφάη, η γνωστή σε όλους σύζυγος του Μίνωα. Ωστόσο, πολλές παραλλαγές παρουσιάζουν την τελευταία ως κόρη του Ήλιου.

Παιδιά του Ήλιου και της Περσηίδας ήταν ο Αιήτης και η Κίρκη. Ο Αιήτης παντρεύτηκε την Ωκεανίδα Ιδυία και κόρη τους ήταν η μοιραία Μήδεια.

Η Ωκεανίδα Λευκοθόη κέρδισε την καρδιά του Ήλιου σε τέτοιο σημείο, ώστε καθυστερούσε την πορεία του για να τη δει, παίρνοντας την μορφή της μητέρας της. Αντίζηλος ήταν μια άλλη Ωκεανίδα, η Κλυτίη. Από ζήλεια ορμώμενη, πήγε στον πατέρα της Λευκοθόης και του αποκάλυψε το μυστικό. Εκείνος, οργισμένος, έθαψε ζωντανή την Λευκοθόη. Ο Ήλιος, όμως, την μεταμόρφωσε σε δεντρολίβανο. Η Κλυτίη, πάντα παραμελημένη από τον Ήλιο έγινε ηλιοτρόπιο, στρέφοντας  σ’ όλη της τη ζωή προς την πλευρά του Ήλιου, εκλιπαρώντας την προσοχή του.

Μια άλλη αγαπημένη του Ήλιου ήταν η Κλυμένη, κόρη της Τυθύος και σύζυγος του Μέροπα, του βασιλιά των Αιθιόπων. Η Κλυμένη γέννησε τον Φαέθοντα, ο οποίος, όταν μεγάλωσε ζήτησε από τον Ήλιο να οδηγήσει το άρμα του. Το έκανε με πονηριά, βάζοντας τον Ήλιο να ορκιστεί στα νερά της Στύγας ότι θα του έκανε όποια χάρη ζητούσε. Και ο Ήλιος, υπέκυψε στο αίτημα του γιού του, γνωρίζοντας τι θα επακολουθούσε... Ο νεαρός Φαέθων έχασε γρήγορα τον έλεγχο των αλόγων προκαλώντας μια σειρά καταστροφών στη γη. Ο Δίας θύμωσε και τον κατακεραύνωσε.

Η πιο πολύτιμη, η πιο ποθητή γυναίκα για τον Ήλιο ήταν η Ρόδος, κόρη της Αμφιτρίτης ή της Αφροδίτης. Ο Πίνδαρος μας λέει ότι όταν οι θεοί μοίραζαν τη γη, ο Ήλιος δεν ήταν παρών, αφού ταξίδευε με το άρμα του, ως συνήθως. Οι θεοί τον ξέχασαν και δεν τού κράτησαν το δικό του μερίδιο. Όταν επέστρεψε, ο Δίας προθυμοποιήθηκε να ξανακάνει τη μοιρασιά του κόσμου από την αρχή, ο Ήλιος, όμως, είπε ότι δεν ήταν ανάγκη να γίνει κάτι τέτοιο. Του έφτανε να του αναγνωρίσουν την κυριότητα ενός μεγάλου νησιού, ενός νησιού που είχε δει ο ίδιος να αναδύεται από τα βάθη της θάλασσας. Όλοι συμφώνησαν. Ο Ήλιος πήγε με την Ρόδο στο νησί, τού έδωσε το δικό της όνομα κι εκείνη του χάρισε έναν γιό, τον Κέρκαφο. Εγγόνια του Ήλιου που γεννήθηκαν στο λατρεμένο νησί του ήταν ο Ιάλυσος, ο Κάμειρος και ο Λίνδος, κτήτορες των ομονύμων πόλεων.

Κατά την Γιγαντομαχία, ο Ήλιος ήταν με το μέρος του Δία. Λέγεται ότι σε κάποια φάση των μαχών πήρε στο άρμα του τον κουρασμένο Ήφαιστο. Ήταν μια ιδιαίτερη στιγμή που ο Δίας του ζήτησε να καθυστερήσει την εμφάνισή του στον ουρανό, για να δώσει χρόνο στον Ηρακλή να βρει το μαγικό βότανο που θα τον καθιστούσε άτρωτο απέναντι στους Γίγαντες.

Μια άλλη φορά που ο Ηλιος δεν έκανε σωστά την πορεία του ήταν όταν η Ήρα, επιθυμώντας να τελειώσει ο πόλεμος Ελλήνων-Τρώων, του ζήτησε να βασιλέψει νωρίτερα.

Υπήρξε και μία- μόνον μία- φορά που ο Ήλιος ανέτειλε από τη Δύση. Ήταν καθαρή παρέμβαση του Δία, προς χάριν του Ατρέα που πήρε τη θέση του Θυέστη στον θρόνο, κερδίζοντας αυτό το αδύνατο στοίχημα!