Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Η μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης

Της Δήμητρας Παπαναστασοπούλου

Με τις καμπάνες να ηχούν χαρμόσυνα, τη μελωδία των χαιρετισμών να γεμίζει την ατμόσφαιρα από την πρώτη μέρα του μήνα, ο μήνας της Παναγίας φθάνει στη μέση και στην κορύφωση των εορτασμών. Ένας μήνας ξεχωριστός για μένα για πολλούς προσωπικούς λόγους.  

Πολλοί ονομάζουν τον Δεκαπενταύγουστο «Πάσχα του Καλοκαιριού» και είναι, πράγματι τεράστια η λαμπρότητα με την οποία η Χριστιανοσύνη υμνεί και γιορτάζει την μετάσταση της Μητέρας όλων μας στους ουρανούς, την αιώνια Ανάσταση που προσφέρεται στον καθένα και που όλοι μας μπορούμε να βιώσουμε, αρκεί να έχουμε πίστη.

Σύμφωνα με την παράδοσή μας, τρείς μέρες νωρίτερα η Παναγία δέχτηκε την επίσκεψη του Γαβριήλ, ο οποίος της ανήγγειλε ότι «τα ανθρώπινα για σένα τελείωσαν». Η Παναγία έχει χρόνο να ετοιμαστεί για το μεγάλο και παντοτεινό της ταξίδι: διανέμει τα ρούχα της και αφιερώνει τον περισσότερο χρόνο της στην προσευχή, ετοιμάζεται να αντικρύσει τη δόξα και τη λαμπρότητα του αιώνιου.

Η εικόνα της Κοίμησης που σας παρουσιάζω είναι έργο της νιότης του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου και βρίσκεται στο νησί της Σύρου. Ο ζωγράφος ήταν περίπου 25 ετών όταν τη φιλοτέχνησε, ακολουθώντας την παραδοσιακή, αποκαλυπτική εικονογραφία της Ορθοδοξίας, με κάποιες μικρές παραλλαγές. Βλέπουμε, δηλαδή, μια δυναμική σύνθεση με την τοποθέτηση της Παναγίας ελαφρά διαγώνια και όχι σε ορθή γωνία, ταυτόχρονα με την σχεδόν ομόλογη του Ιησού, ο οποίος σκύβει προς εκείνη. Πρόκειται για λεπτομέρειες που δίνουν το στίγμα της εποχής και των ανησυχιών του ζωγράφου.