ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ- Η ΑΡΧΗ
Της Dimitra Papanastasopoulou

Αν και το ημερολόγιο έδειχνε 3 Μαϊου, φέτος γιορτάσαμε την Πρωτομαγιά ετεροχρονισμένα, μιας τη δόξα της την έκλεψε το Πάσχα. Βέβαια, η ευκαιρία τόσων ημερών αργίας ήταν μεγάλη, ο καιρός καλός και πολλοί δεν την έχασαν, βγαίνοντας έξω στη φύση, αναζητώντας τη γαλήνη και την ηρεμία που σπανίζουν στην ζοφερή μας καθημερινότητα.

Πώς ξεκίνησε ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς, όχι αυτός που μας θέλει να μαζεύουμε λουλούδια και να κρεμάμε στεφάνια στις εξώπορτες, για να τα κάψουμε στις φωτιές του Αι –Γιάννη, αλλά εκείνος που έχει σχέση με τον αγώνα του ανθρώπου για καλύτερες συνθήκες ζωής; Κάποιοι το γνωρίζουν, κάποιοι άλλοι, όχι.

Θα κάνω, λοιπόν, την προσπάθειά μου για όλους, ελπίζοντας ότι ακόμη και εκείνοι που γνωρίζουν, κάτι θα αποκομίσουν από τα γραφόμενά μου, περιοριζόμενη μόνο στην αρχική προσπάθεια και όχι στην εξ ίσου επεισοδιακή συνέχεια.

Στις 20 Ιουλίου 1889, κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού Συνεδρίου της Δεύτερης Διεθνούς στο Παρίσι, στην οποία συμμετείχαν 391 αντιπρόσωποι συνδικάτων από 20 χώρες, σε ανάμνηση του Μακελειού του Σικάγο τρία χρόνια νωρίτερα, καθιερώθηκε η 1^η Μαϊου ως Παγκόσμια Ημέρα Εργατών. Έκτοτε, ο εορτασμός της είναι συνδεδεμένος με τους εργατικούς αγώνες.

Τι συνέβη στο Σικάγο την 1^η Μαϊου 1886;

Τα εργατικά συνδικάτα των ΗΠΑ, βλέποντας τις διεκδικήσεις των Καναδών έργατών να στέφονται από επιτυχίες, αποφάσισαν την έναρξη απεργιακών κινητοποιήσεων διεκδικώντας οκτάωρη εργασία και καλύτερες συνθήκες δουλειάς.

Εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε στις ΗΠΑ( και όχι μόνον εκεί, βέβαια) εργασιακό κανονιστικό πλαίσιο και οι εργαζόμενοι ήταν αναγκασμένοι να δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, συμπεριλαμβανομένων και των Κυριακών.

Στην πορεία κατέβηκαν περισσότεροι από 90.000 εργάτες, ενώ απήργησαν πάνω από 350.000 εργάτες.

Στις 4 Μαϊου, στην πλατεία Χέϊμάρκετ του Σικάγο, κατά τη διάρκεια μιας συγκέντρωσης συμπαράστασης στην απεργία των εργατών, στην οποιά συμμετείχαν και μέλη του αναρχικού κινήματος, επενέβη η αστυνομία, η οποία είχε πάρει εντολές να διαλύσει με τη βία τις κινητοποιήσεις.

Κάποιος από το πλήθος πέταξε μια χειροβομβίδα στους αστυνομικούς, η οποία εξερράγη και σκότωσε έναν αστυνομικό, ενώ τραυματίστηκαν αρκετές δεκάδες.

Οι αστυνομικοί απάντησαν με πυροβολισμούς, σκοτώνοντας τέσσερις διαδηλωτές και τραυματίζοντας πολλούς.

Στη συμπλοκή που ακολούθησε έχασαν τη ζωή τους άλλοι έξι στυνομικοί, χωρίς ποτέ να εξακριβωθεί από πού προήλθαν, και τέσσερις απεργοί. Οκτώ συνδικαλιστές καταδικάστηκαν σε απαγχονισμό για τον θάνατο του πρώτου αστυνομικού, ένοχοι για συνωμοσία και ενθάρρυνση του αγνώστου που έρριξε την χειροβομβίδα!

Στη χώρα μας, η πρώτη κινητοποίηση έγινε το 1893 (2 Μαϊου) από τον Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Σταύρου Καλλέργη.

Περίπου 2.000 άτομα συγκεντρώθηκαν στο Παναθηναϊκό Στάδιο και διαδήλωσαν υπέρ της οκτάωρης εργασίας, της καθιέρωσης της Κυριακής ως αργίας και της κρατικής ασφάλισης για τα θύματα των εργατικών ατυχημάτων.

Ενεκρίθη ψήφισμα από τους συμμετέχοντες που το επέδωσαν στον Πρόεδρο της Βουλής την 1^η Δεκεμβρίου 1893.

Επειδή ο Πρόεδρος της Βουλής δεν το εκφωνούσε, ο Σταύρος Καλλέργης αντέδρασε μεγαλοφώνως, με αποτέλεσμα να συλληφθεί για διατάραξη της συνεδρίασης της Βουλής. Ξυλοκοπήθηκε άγρια και μεταφέρθηκε στο αστυνομικό τμήμα, όπου κρατήθηκε για δύο ημέρες, για να καταδικαστεί αμέσως μετά σε φυλάκιση δέκα ημερών.