ΟΙ ΝΟΡΝΕΣ
Της Dimitra Papanastasopoulou

Συνεχίζοντας το ταξίδι μας στην σκανδιναβική μυθολογία, σήμερα θα γνωρίσουμε τις Νόρνες.

Κατά τη διάρκεια του χρυσού- τέλειου- αιώνα, οι άνθρωποι, όπως είδαμε, ζούσαν αμέριμνοι και ευτυχισμένοι. 0ι συμφορές (πόνος, θάνατος, μίσος,ζήλεια και άλλα παρόμοια) ήταν άγνωστα. Η χαρά, η ομορφιά και η νιότη βασίλευαν. Όμως, τίποτε δεν κρατά για πάντα...

Κάποια στιγμή έφτασαν στην Μίντγκαρντ από την Ανατολή, την χώρα των Γιγάντων, τρεις γυναίκες. Η μία ήταν ηλικιωμένη και ονομαζόταν Ούρντ, η δεύτερη ώριμη και λεγόταν Βερντάντι και η Τρίτη ήταν ένα μικρό κορίτσι που άκουγε στο όνομα Σκούλντ. Αυτές οι τρείς, λοιπόν, ήταν οι Νόρνες και αντιπροσώπευαν η κάθε μια με τη σειρά της το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.

Οι τρείς γυναίκες είχαν το χάρισμα να ορίζουν τη μοίρα όλου του κόσμου, όχι μόνον των ανθρώπων, αλλά και των θεών!

Η πρώτη τους δουλειά, λοιπόν, μόλις έφτασαν, ήταν να μιλήσουν για το μέλλον της ανθρωπότητας. Πρώτη μίλησε η Ούρντ, η μεγαλύτερη:

«Σύντομα οι καρδιές των ανθρώπων θα γεμίσουν από δίψα για το χρυσάφι. Και τότε, ο χρυσός αιώνας θα τελειώσει».

Η Βερντάντι συνέχισε:

«Οι άνθρωποι θ’ αρχίσουν να σκοτώνονται μετάξύ τους εξ αιτίας του χρυσαφιού. Από τη λάμψη του θα τυφλωθούν πολλοί ένδοξοι ήρωες και θα χαθούν».

Η Σκούλντ πήρε το λόγο:

«Όπως είπατε, έτσι θα γίνει. Θα έρθει, όμως, ένας καιρός που το χρυσάφι δεν θα έχει πια εξουσία πάνω στους ανθρώπους. Τότε θα ξαναγίνουν ευτυχισμένοι».

Η Ούρντ ξαναπήρε το λόγο:

«Η δίψα για το χρυσάφι θα κυριεύσει όχι μόνο τους ανθρώπους, αλλά και τους θεούς. Εξ αιτίας του οι θεοί θα παραβιάσουν τους όρκους και τις υποσχέσεις τους».

Η Βερντάντι ξαναμίλησε:

«Οι θεοί θ’ αρχίσουν πόλεμο με τους γίγαντες. Ο πόλεμος αυτός θα διαρκέσει πολύ και θα τελειώσει με τον όλεθρο των θεών. Αυτό θα είναι το λυκόφως των θεών».

Και η μικρή Σκούλντ συμπλήρωσε:

«Όπως είπατε, έτσι θα γίνει. Δεν θα χαθούν, όμως, όλοι οι θεοί. Τα παιδιά τους και όσοι θεοί δεν ευθύνονται για φόνους και παραβίαση όρκου θα παραμείνουν ζωντανοί και θα κυβερνήσουν τον νέο κόσμο που θα γεννηθεί μετά την καταστροφή του παλιού».

Οι μυστηριώδεις Νόρνες, οι οποίες έμεναν σε μια σπηλιά, στις ρίζες της φλαμουριάς ΄Υγκντραζιλ,  έβγαιναν στο σεργιάνι τη νύχτα της γέννησης για να ορίζουν τη μοίρα του νεογέννητου. Συνήθως στέκονταν κάτω από τη φημισμένη φλαμουριά τους, την οποία ράντιζαν κάθε μέρα με αγιασμένο νερό, ώστε να διατηρείται σε άριστη κατάσταση.

Η κρίση τους είναι τελεσίδικη και κανείς δεν έχει τη δύναμη να την αλλάξει. Αυτός ήταν ο λόγος που ο κόσμος τις θεώρησε όντα σκληρά και δαιμονικά. Η νύχτα, στα πέπλα της οποίας εμφανίζονται, είναι γεμάτη μυστήριο, κρύβει όλους τους χρόνους και ξεσκεπάζει όλας, όσα πρόκειται να συμβούν στο νεογέννητο. Όσα προλέγουν εκπληρώνονται μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια!

Οι προφητείες τους άρχισαν να πραγματοποιούνται. Λίγο-λίγο στις καρδιές των ανθρώπων εισέβαλε η δίψα για τα πλούτη. Οι περισσότεροι έπιασαν ξίφη και ακόντια και άρχισαν να πολεμούν με τους συνανθρώπους τους.

Η γη γέμισε με πολέμους και εγκλήματα.

Ήρθε η σειρά της πραγματοποίησης της δεύτερης προφητείας. Οι θεοί και οι γίγαντες άρχισαν έναν αδυσώπητο πόλεμο εξόντωσης που κράτησε πολύ.Αποτέλεσμα ήταν να συντριβούν οι θεοί και να χαθούν από τον κόσμο και τη ζωή των ανθρώπων. Στη θέση τους εμφανίστηκαν το κρύο, η ξηρασία, οι θύελες, το χαλάζι, οι σεισμοί... Παρ’ όλα αυτά έμεινε η ελπίδα και ο πόθος για την επιστροφή τους.

Οι νικητές Γίγαντες θέλησαν να καταστρέψουν την Μίντγκαρντ, αλλά οι θεοί είχαν προνοήσει για την ασφάλειά της: τοποθέτησαν γύρω της ως ασπίδα τεράστια βουνά, φτιαγμένα από τα φρύδια του Ύμιρ.

Οι γίγαντες θέλησαν να καταστρέψουν τον ήλιο και το φεγγάρι.Έστειλαν εναντίον τους τους δύο τεράστιους λύκους Σκόλ και Χάτι. Μέχρι σήμερα ο Σκόλ τρέχει πίσω από τον ήλιο, μέχρι σήμερα ο Χάτι κυνηγά το φεγγάρι. Και μέχρι σήμερα η Σόλ και η Μάνι, για να σώσουν τα δύο ουράνια σώματα, τρέχουν ασταμάτητα, μέχρι να κρυφτούν πίσω από τα σύννεφα...

Μια σύγκριση των Νόρνων και των ελληνικών Μοιρών μας αποκαλύπτει πάρα πολλές ομοιότητες, τόσο στην εμφάνιση, όσο και στις αρμοδιότητες.

Η Κλωθώ εμφανίζεται στη γέννα και κλώθει το νήμα της ζωής, η Λάχεσις μετρά τη ζωή και ορίζει τα μερίδια που αντιστοιχούν στον κάθε άνθρωπο και η Άτροπος κόβει το νήμα της ζωής φέρνοντας τον θάνατο.Οι αποφάσεις τους είναι επίσης αμετάκλητες.

Οι δύο τριάδες έχουν πλήρη εξουσία στην πορεία κάθε ανθρώπου(γέννα, ζωή, θάνατος) και αποτελούν στην ουσία δύο απεικονίσεις ενός και του αυτού προτύπου, με την ίδια ακριβώς εξουσία και δυνατότητες.

Πριν κλείσω, θέλω να σας επισημάνω την τρίτη προφητεία της μικρής Σκούλντ:

«...δεν θα χαθούν, όμως, όλοι οι θεοί. Τα παιδιά τους και όσοι θεοί δεν ευθύνονται για φόνους και παραβίαση όρκου θα παραμείνουν ζωντανοί και θα κυβερνήσουν τον νέο κόσμο που θα γεννηθεί μετά την καταστροφή του παλιού».

Δεν είναι η μόνη μυθολογία που μιλά για το απώτερο μέλλον, για την εποχή που ο άνθρωπος θα ξεπεράσει τις αδυναμίες του και θα κάνει μια νέα αρχή. Οι κύκλοι των 10.000 ετών υποστηρίζονται από πολλά ανατολικά φιλοσοφικά ρεύματα που λένε ότι κάθε 10.000 χρόνια συμβαίνουν καταστροφές και ο κόσμος αρχίζει από την αρχή (βλέπε κατακλυσμούς π.χ.).

Η ελπίδα για το καλύτερο συνεχίζει να καίει μέσα μας, να μας δίνει κουράγιο. Πόσο κοντά σε μια νέα μεγάλη ανατροπή, άρα γε βρισκόμαστε;