Ο ΘΕΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ

Οι έρωτες και τα παιδιά του

Της Dimitra Papanastasopoulou

Ο θεός του φωτός, της μουσικής, της ιατρικής και της μαντικής είχε μια πολυτάραχη, πολλές φορές άτυχη ερωτική ζωή, αλλά τα παιδιά που απέκτησε έγιναν πασίγνωστα για τα ταλέντα και τις ιδιότητες που τους κληροδότησε.

Πρώτος στη σειρά είναι ο Υάκινθος- ένας πολύ ωραίος νέος, που ο Απόλλων αγάπησε βαθιά, αλλά σκότωσε άθελά του. Ο δίσκος που πέταξε, βρήκε τον άτυχο νέο στο κεφάλι.

Δεύτερος άτυχος ήταν ο Υμέναιος, γιός του γενάρχη της Μαγνησίας Μάγνητα, δισέγγονος του Φρίξου. Κάποιες παραδόσεις, αντίθετα, θέλουν τον Υμέναιο γιό του Απόλλωνα και της μούσας Καλλιόπης και όχι αντικείμενο ερωτικού πόθου. Βεβαιωμένος γιός, πάντως, του Απόλλωνα και της Καλλιόπης είναι ο Ορφέας, στον οποίο ο θεός χάρισε τη λύρα του για να μαγεύει, όχι μόνο τους ανθρώπους, αλλά και τα άγρια θηρία. Όταν οι Μαινάδες έσφαξαν τον Ορφέα, ο Δίας τοποθέτησε τη λύρα στον ουρανό και την έκανε αστερισμό.

Ο Απόλλων ερωτεύτηκε την Μάρπησσα, την κόρη του ποταμού Εύηνου, αλλά την έκλεψε ο Ίδας. Ο Απόλλων τον κυνήγησε, τον έπιασε και πάλεψε μαζί του με τρόπαιο την Μάρπησσα. Ο Δίας, όμως, επενέβη, σταμάτησε την πάλη και είπε ότι έπρεπε η κοπέλα να διαλέξει. Η Μάρπησα προτίμησε τον θνητό Ίδα, με τη σκέψη ότι ο θεός σύντομα θα την παρατούσε.

Ο Δίας επενέβη άλλη μια φορά σε καυγά του Απόλλωνα. Ο Ηρακλής είχε ζητήσει χρησμό και ο Απόλλων αρνήθηκε. Ο ήρωας άρπαξε τότε τον μαντικό τρίποδα και έφυγε για να στήσει κάπου αλλού το δικό του μαντείο. Θεός και ημίθεος ήρθαν στα χέρια. Ο Δίας, λοιπόν, επενέβη και έπεισε τον ήρωα γιό του να δώσει πίσω τον τρίποδα και τον αθάνατο γιό του Απόλλωνα να δώσει τον χρησμό.

Η μούσα Θάλεια ενώθηκε με τον Απόλλωνα και γέννησε τους Κορύβαντες, όντα με δαιμονική δύναμη στον  χορό.

Με την Φθία απέκτησε τρεις γιούς: τον Δώρο, τον Λαόδοκο και τον Πολυποίτη, που βασίλευαν στην Αιτωλία, γνωστή τότε ως Κουρήτιδα( οι γιοί του Απόλλωνα ονομάζονταν και Κούροι). Ωστόσο, ο Αιτωλός τους σκότωσε και καταπάτησε τη γη, ονομάζοντάς την Αιτωλία.

‘Ενας άλλος γνωστός γιός του Απόλλωνα και της Θυίας, κόρης του Καστάλιου και ιέρειας του Διόνυσου, είναι ο Δελφός, που έδωσε το όνομά του στους φημισμένους Δελφούς.

Η Θηρώ γέννησε τον Χαίρωνα κι αυτός ίδρυσε την Χαιρώνεια, η Δρυόπη γέννησε τον Άμφισσο και η νύμφη Κωρυκία έγινε δική του μέσα στο Κωρύκειο άντρο και έφερε στον κόσμο τον Λύκωρο, που δημιούργησε την πόλη Λυκώρεια.

Ένας από τους πιο φημισμένους γιούς του Απόλλωνα είναι ο Ασκληπιός, καρπός της ένωσης του θεού με την κόρη του βασιλιά της Θεσσαλίας Φλεγύα, την Κορωνίδα. Ο κένταυρος Χείρων του έμαθε όλα τα φάρμακα και όλους τους τρόπους να γιατρεύει τις αρρώστιες των ανθρώπων, φτάνοντας στο σημείο να του αποκαλύψει πώς μπορούσε να ξαναζωντανεύει τους νεκρούς.

Το μάτι του Δία έπεσε πάνω στον Ασκληπιό και, τιμωρώντας τον για τούτη την ικανότητα, τον σκότωσε. Ο Απόλλων εξοργίστηκε και ξέσπασε φονεύοντας όλους τους Κύκλωπες- τα όντα που έφτιαχναν τους κεραυνούς του Δία. Ο αρχηγός των θεών, όμως, δεν κάμφθηκε. Απείλησε τον Απόλλωνα ότι θα τον στείλει στον Κάτω Κόσμο, στα Τάρταρα, και ήταν έτοιμος να πραγματοποιήσει την απειλή του, όταν πήγε γονατιστή ικέτις στα πόδια του η Λητώ. Ο Δίας υποχώρησε, επειδή της είχε ιδιαίτερη αδυναμία, και υποχρέωσε τον Απόλλωνα να υπηρετήσει ως υπηρέτης έναν θνητό για ένα χρόνο.

Αυτό έφερε τον Απόλλωνα στη Θεσσαλία, να βόσκει τα κοπάδια του βασιλιά Αδμητου. Θνητός και θεός έγιναν καλοί φίλοι και ο βασιλιάς κατάφερε με τη βοήθεια του θεού να παντρευτεί την Άλκηστη, την ωραιότερη κόρη του Πελία. Αλλά δεν κέρδισε μόνον αυτό. Ο Απόλλωνας του χάρισε μια μακρόχρονη ζωή, ενώ η μοίρα του ήταν σύντομη.

Ο ανήσυχος Απόλλων βρέθηκε ξανά τιμωρημένος από τον Δία όταν συμμάχησε εναντίον του με την Ήρα, τον Ποσειδώνα και την Αθηνά. Και τότε, βρέθηκε στην Τροία, υπηρέτης του βασιλιά Λαομέδοντα και, με την αρωγή του Ποσειδώνα, έχτισε τα τείχη της Τροίας. Ο Λαομέδοντας αρνήθηκε να δώσει την συμφωνημένη αμοιβή στους δύο θεούς και τους έδιωξε. Ο Απόλλων του έστειλε έναν λοιμό και ο Ποσειδώνας απάντησε με πλημμύρες.

Αργότερα, τον καιρό που βασίλευε ο Πρίαμος, ο Απόλλων ερωτεύθηκε την κόρη του Κασσάνδρα. Για να ενωθεί μαζί του της υποσχέθηκε να της χαρίσει την μαντική τέχνη. Κράτησε το λόγο του, αλλά η Κασσάνδρα τον κορόϊδεψε. Έτσι, ο Απόλλωνας της αφαίρεσε την ικανότητα να γίνεται πιστευτή.

Ο Απόλλων αγαπούσε ιδιαίτερα τα χώματα εκείνα κι άφησε πίσω του πολλούς γιούς: τον Τένη της Τενέδου από την Πρόκλεια, τον μάντη Μόψο από την Μαντώ, τον Μίλητο από την Αρεία και άλλους, λιγότερο σημαντικούς.

Ο Αχιλλέας σκότωσε τον Τένη, επειδή δεν άφηνε τους Έλληνες να προσορμιστούν στον τόπο του(στην Τένεδο), παρακούοντας την μητέρα του που τον προειδοποίησε πως αν σκότωνε τον Τένη θα το πλήρωνε με τη ζωή του στην Τροία, πέφτοντας από το χέρι του ίδιου του Απόλλωνα- πράγμα που έγινε.

Η Αρεία ήταν κόρη του Μίνωα. Όταν γέννησε τον Μίλητο τον παράτησε στο δάσος, φοβούμενη την οργή του πατέρα της. Ο Απόλλων φρόντισε τον γιό του, στέλνοντας λύκους να τον προσέχουν και μια λύκαινα να τον θηλάζει.

Στην Αθήνα, ο Απόλλων βίασε την κόρη του βασιλιά Ερεχθέα, την Κρέουσα. Ο γιός που γεννήθηκε εγκαταλήφθηκε επίσης. Και πάλι ο Απόλλων μερίμνησε, στέλνοντας τον Ερμή να τον πάρει και να τον μεταφέρει στους Δελφούς. Εκεί, το βρέφος παραδόθηκε στην Πυθία να το αναθρέψει. Όταν μεγάλωσε μπήκε στην υπηρεσία του ναού και αργότερα, με τη βοήθεια και την έγκριση της Αθηνάς, έγινε βασιλιάς της Αθήνας. Η Κρέουσα, άτεκνη έκτοτε, έμαθε από το στόμα του παιδιού της την αλήθεια. Αυτός ο γιός ήταν ο Ίων, πρόγονος όλων των Ιώνων που κυριάρχησαν στο Αιγαίο και στη μικρασιατική Ιωνία.

Τέλος, στο Άργος, ο Απόλλων ενώθηκε κρυφά με την Ψαμάθη, κόρη του βασιλιά Κρότωπου. Από αυτή την ένωση γεννήθηκε ο Λίνος. Ο Κρότωπος σκότωσε την Ψαμάθη και έριξε το βρέφος βορά στα σκυλιά. Ο εξοργισμένος Απόλλων έπληξε τον τόπο με αμέτρητα κακά, που δεν έπαψαν παρά μόνον όταν όσοι είχαν εναντιωθεί στο θέλημά του έφυγαν για πάντα από το Άργος.